CD: „LAND AN’ T MEER“
MINSCHEN UT’N NORDEN
UNS MUNDWARK
WAT MAN GAUT
LAND IN SICHT
USEDOM
GROTMUDDER
DE FURZ
SCHWIEGERMUDDER
LAND AN’T MEER
WINDFLÜCHTER
MARIE
WIHNACHT AN DE SEE
GROTVADDERS HAWERSACK
WI SÜND INTERNATIONAL
Minschen ut’n Norden
Text und Musik: Dietmar O. Schmidt / Martin Korn
„Sech mal, wo kümmst Du denn her?“ „Wat geiht Di dat an?“
„Minsch, dat is schön, Du büst ja ein de Platt snacken kann!“
Denn gifft dat keine Fragen: Nich wie? Nich wat? Nich wann?
Un wenn dat einer weiten will, de hürt sich dat nu an.
Refr.: Wi sünd Minschen ut’n Norden*, wi sünd Kinner ut Meck-Pomm,
ein jeder versteiht uns von Poel bet Usedom.
Ierst dienken, denn räden, klaug, nich dumm,
sünd wi Minschen ut’n Norden*, sünd wi Kinner ut Meck-Pomm.
De ein, de kümmt ut Stralsund, de anner ut Swerin.
Paul ut Putbus is verknallt in Paula ut Bansin.
De Üllern hemm’ Buernhoff gliecks hinner Dobbertin,
Grotmudder singt mit Vadding in Hohen Wangelin.
Refr.: Wi sünd Minschen…
Ik wier in Oost, ik wir in West un ik wier in Tirol.
Fischkopp blifft Fischkopp, an de See föhlt de sich woll‘.
Hier snackt man platt, hier gifft dat Köm, so richtig klor
un wenn all de annern dot sünd, hemm’ wi noch föftig Johr.
Refr.: Wi sünd Minschen…
* Norden: nd. eigentl. Nuurden
Uns Mundwark
Text und Musik: Dietmar O. Schmidt / Martin Korn
Refr.: Wi ut Mäkelborg un ut Pommernland,
sünd Minschen von ganz besünner Oort.
Wi hemm‘ twei Ogen taun Kieken,
uns Näs‘, de kann rüken,
de Uhr’n, blot, de hürn af un an.
Doch dat gröt’st Plesier, näben Bier,
is uns’ Mundwark un dat sitt middenmang!
„Gauden Dag, wat sall’k väl räden,
mi geiht‘ grad soäben mal wedder gaut
un denn mal wedder nich.
Ik feix eins ganz giern, wotau väl riskiern,
ik bün dat Mundwark von ein’n Mäkel-Pommern-Mann.“
Fröcht uns denn mal einer, „bäder wier keiner“,
na’n Wech in’t Hotel odder tau’n Strand,
denn räächt sich uns Mundwark un gifft sich grod’ Mäuh:
„Ierst links, nee rechts, ach gahn’s gradut!“
Un führn wi mal Auto, „bäder wier lautlos“,
up ’ner richtigen Bundeschaussee.
Un wenn’t uk eins kracht, de Polizei mi fraacht:
„Ierst wull ik links, denn rechts, taun Schluss gradut!“
„Gauden Dag,…
Nülichs bi Ilse, „hei dacht nu will se“,
blot ik wier de Rauh in Person,
de Koem bleef nich stahn, doch dor na müßt ik gahn,
„mihr links as rechts, uk eins gradut.“
Un sünd mal wedder Wahl’n, „Politiker palavern“,
dat koen‘ wi nu gor nich verstahn,
denn hür’n wi uns dat an un dienken Mann o Mann,
„Woväl links, wat sall dat rechts, wi gahn gradut!“
Refr.: Ja, wi ut Mäkelborg un ut Pommernland,
So is dat Mundwark von ein’n Mäkel-Pommern-Mann.
So is dat Mundwark von ein’n Mäkel un uk Pommern,
so is dat Mundwark von ein’n Mäkel-Pommern-Mann.
un uk dat Mundwark von ein’ Mäkel-Pommern-Fru!
Wat man gaut
Text und Musik: Dietmar O. Schmidt / Martin Korn
Ik gah dörch olle Straten, tau Hus in mien’ Stadt,
den’n Wech, dat glöf ik, kenn’ ik bannig gaut.
Kenn’ jedet Hus, kenn’ jeden Bom, kenn’ Lüd old un jung,
as Kind hemm’ wi bi Nawers Äppel klaut.
Mit’n mal stött mi einer an uns secht: „Is dat wohr,
nu ward uk Tiet, vertell mi mal wie’t geiht?“
Refr.: Wat man gaut, wat man gaut, dat ik di wedder seih.
Wat man gaut, dat ik di wedder dröp.
Wat man gaut, wat man gaut, dat ik di wedder seih.
Wat man gaut, dat dat di noch gifft!
Mien Schaultiet is all lang vörbi, de Lüd sünd ut de Stadt,
de ein’ un anner uk woll ut dat Land.
Dat is dat Läben, de Tiet vergeiht, is bannig väl passiert,
Wind weicht dörch mien’ Stadt.
Doch nülichs kloppt dat an de Dör, twei Ogen seihn mi an,
de Ogen von de iersten Leif.
Ein jeder lääft sien Läben un haalt dat Beste rut,
mal löppt dat fix un denn uk mal in Rauh.
Drum freuch di oewer jeden Fründ, de dat ierlich mit di meint,
wenn’t kloppt denn lat de Dör nich tau!
Un lop ik di oewern Wech un sei di nich gliecks stahn,
denn denk di nix un raup mi liekers tau!
Land in Sicht
Text und Musik: Dietmar O. Schmidt / Martin Korn
Fridach Nacht, de Straaten leer,
ik holl dat Lenkrad, de Ogen sünd schwer,
morgen gifft Storm, secht de Wedderbericht,
wat Wunner, de Nuurden is wedder in Sicht.
Refr.: He, ho, bün wedder tau Hus,
wo Möwen schriegen, de Nuurdwind bruust,
steiht mien’ Weich, dor föhl mi woll.
He, he ho, wedder tau Hus!
Ik wier in Frankfurt, ik wier in Berlin,
Brocken un Alpen heff ik all seihn,
doch mi fählt Solt in de Luft, dor is nicks platt,
bruk Muscheln in’n Sand, Water un Watt.
Nu spür ik dien Atem un seih dien Gesicht,
vergäten is alln’ s, wat hinner mi licht,
blot noch fief, söss Ecken gliecks bün ik dor,
de Motor geiht ut un mi wat klor.
Usedom
Text und Musik: Dietmar O. Schmidt / Martin Korn
Refrain: Usedom, Usedom!
Dein Name steht auf weißem Grund himmelblau gemalt.
Usedom, Usedom im Pommernland!
Und immer wieder seh’ ich dich bunt in dieser Pracht,
immer wieder seh’ ich’s so bei Sonne und in der Nacht.
Usedom!
Dein Land liegt vor mir,
du grüßt mich mit einem Lächeln,
so als gäb’s ein Signal,
ein Augenschlag, ein leises Zwinkern.
Guten Morgen und viel mehr,
flüstere leis’ dir was ins Ohr, doch jeder spüren soll!
Ein schönes Gefühl zu spür’n,
wie stark, doch auch beschützt du sein willst!
Gedanken komm’ und geh’n,
als wollten sie mir sagen
„Schau ganz tief um zu versteh’n,
mein Bild ist keine Fantasie, nur Wasser mich umspült!“
Chorus: Komme nun zu dir meine Sehnsucht zu still’n!
Kriegen wir für uns genügend Zeit,
alles zu entdecken, ohne zu verlier’n?
Hörst du die Glocken für Deine Ewigkeit?
Refrain: Usedom, Usedom im Pommernland!
Und immer wieder seh’ ich dich bunt in deiner Pracht,
und immer wieder seh’ ich’s so bei Sonne und in der Nacht.
Mein Usedom!
Hmm, immer wieder seh’ ich’ s so bei Sonne, ein Leben lang!
Mein Usedom!
Grotmudder
Text und Musik: Dietmar O. Schmidt / Martin Korn
Na de Schaul odder in de Ferientiet,
sünd wi mit uns Fohrrad giern tau Grotmudder führt.
Teigen Kilometers, dat maakt’ uns gor nicks ut,
denn wiern wi ierstmal ünnerwägens freuchten wi uns schon.
Ja, uns Grotmudder wier dat allerbeste Stück,
geeft immer gaut tau äten wat hüt kom einer kennt.
In de Koek hemm’ wi säten, af un tau de gaude Stuf
un röken hett dat, dat de Tung un Näs’
hüttaudach’s noch schnalzt.
Refrain: Schwartsuer mit Gänseklein, Kartoffelpuffer,
ut de Pann Speck mit Ei, Solthering mit Stipp,
gräunen Zanner witt’ kockt,
Tollatsch, Klütersupp, ’n Pott mit Kaffee,
’n Pott mit Kaffee geeft an’n Schluß.
So sünd wi gaut ranwossen, wier ja Friedenstied,
wer will dat hüt schon weiten in all den’n Oewerfluss.
un geiht uns dat mal nich so dull un schmeckt uns nich so gaut,
denn rüken wi uns hier un dor so’n bäten wat tausamen.
Ja, uns Grotmudder wier dat allerbeste Stück,
geeft immer gaut tau äten wat hüt kom einer kennt.
In de Koek hemm’ wi säten, af un tau de gaude Stuf
Un röken hett dat, dat de Tung un Näs’
hüttaudach’s noch schnalzt.
De Furz
Text und Musik: Dietmar O. Schmidt / Martin Korn
Jeder kennt dat, na’n Äten kniept dat vörn un achtern ’n bäten.
Wenn dat Kohl un Arften gifft und middenmang so Luft bi blifft.
Wat’n Schiet, wenn dat achtern kniept!
Refr.: Hei möt rut! Hei möt rut!
Hei will up Wannerschaft, Minsch is dat vertrackt,
doch bäder ward dat uk nich wenn man in de Büchsen kaa…
Kann ja mal passiern!
Korl, dat is uk so Einer, jeden Abend Zwiewelbrot
un den’ n morgens in’n Büro hett hei sin’ leiwe Not,
dat grummelt un dat sticht, oewer Korl höllt dicht.
Denn, gägenoewer mit an’n Disch, sitt Fräulein Rosi drall un frisch.
Korl is verknallt un hett sei giern, hei künn sei up de Stell’ verführn.
Doch wat för’n Schiet, all wedder wiert sowiet!
Wat lang duert dat ward gaut, Korl steiht in’n Frack un Haut
un sin’ Brut vör’n Trualtor, de Paster is uk all dor.
De Orgel speelt sin Lied*: „Hüt ward dat nicks, so’n Schiet!“
Refr. Ik möt rut! Ik möt rut! Ik möt up Wannerschaft, Minsch is dat vertrackt,
nu heff ik mi bi’t Jawuurd in de Büchsen kaa…
Kann ja mal passiern dat de Mors di twackt,
denn feix di ein’n un achtern knattert dat in’n Takt!
* Lied: nd. eigentl. Leed
Schwiegermudder
Text und Musik: Dietmar O. Schmidt / Martin Korn
Fridach Abend wunnerschön, de Arbeid is vörbi.
Nu is wedder Wochenend’, oh je, dor föllt mi in,
dat hüt ja Schwiegermudder kümmt,
dat Schwiegermudder kümmt!
‚Ne Dampmaschin‘ mit Plappermuhl,
schön dat Schwiegermudder kümmt!
De Kopp geiht grad so dörch de Dör, de Moors, de hett dat schwer.
Tweihunnert Pund, ein P.S., ik steih dor un sech nicks mihr,
wenn…
Spalier, Parade un Salut, de Häuner lopen wech.
Staatsbeseuk, kein Widerspruch! Wer sik räächt hett Pech,
wenn…
De Abend is besünners schön, mit D.T. Heck.
Up’n Disch blot Knabberkram, den’n Köm heff ik verstäkt,
wenn…
Drum glöf mi, wenn Du Hochtied mökst is allens wunnerschön.
Blot Frugens, de holl’n tausamen, de gifft dat nich alleen,
weil noch ne…
Land an’t Meer
Text und Musik: Dietmar O. Schmidt / Martin Korn
Refrain: Wierst doch nie nich wirklich wech, dien Rucksack steiht noch hier!
Nie nich, nie wirklich wech, dien Hart drömt von
Mäkelborg-Vörpommern, Vörpommern-Mäkelborg,
Mäkelborg-Vörpommern, Vörpommern-Mäkelborg!
Wusst doch wohrlich gor nich wech hest du di mal schworn,
ierstmal blot na Arbeit seihn, oewer di is nich bäder gahn!
Un kiekst du eins in’n Speigel de secht di wat di fählt,
denn dienkst du an dien Land an’t Meer un doran wat di quält!
Twischendörch süt man sik wedder, ein un anner güng verlorn,
twischen Dör un Angel blifft kom Tied, väl’s is anners worn.
Wurhen ein’n dat uk hendrifft de Lüd von’t Land an’t Meer,
gäben as dusende von Seen ehr’ letzten Tränen* her!
Sünd dat säute Land in’n Norden, grot, doch anners is uns Stolt,
hüren leiwer giern mal tau un snieden sachter Holt.
Schlan Wellen oewernanner un de Brandung wart tau lut,
is de Welt tau grod, lat allens stahn, kam na Hus!
* Tränen: nd. eigentl. Tranen
Windflüchter
Text und Musik: Dietmar O. Schmidt / Martin Korn
Ich lehn’ mich an und denk zurück, lang schon ist es her,
dass ich auf dir geklettert bin, groß stand’st du vor mir.
Die Krone stolz und schön, hast du Meer und Strand gespürt,
geatmet, gesehen und gelebt.
Refr.: Windflüchter streck’ deine Zweige über’s Land,
den Wind im Nacken, nimm mich an deine Hand.
Windflüchter bleib’, erzähl mir mehr von dir,
wie alt du bist und wie’s dir geht,
stehst morgen noch hier?
Rauer Wind fegt über’s Meer, macht deinen Rücken krumm.
Du weißt, die See wird stärker sein, verneigst dich stumm.
Mit Würde, Stolz und Charme nimmst du die Dünen in den Arm,
Tag für Tag, Jahr für Jahr. Ein letztes Mal!
Marie
Text u. Musik: Dietmar O. Schmidt / Martin Korn
Marie, wätst du noch, wi dat eins wier,
Marie, wätst du noch, as mit uns passiert,
Marie, wätst du noch, dulles krippeln, uk mal sacht,
M., wätst du noch, dorbi is woll de Maand upwacht un het lacht.
Refr.: Marie kum danz mit mi, danz dees ’n Danz mit mi nochmal!
Marie, wätst du noch, uns Kinner wossen ran,
Marie, wätst du noch, väl Arbeit in all den’n Johren,
Marie, wätst du noch, uk Striet eins wi harn,
M., wätst du noch, dor is sogor de Maand upstahn un geef Acht!
Marie, wätst du wat, nich jünger warn wi,
Marie, wätst du wat, dien grieset Hoor is schön,
Marie, wätst du wat, fat mi an, ik holl di fast,
M., wätst du wat, denn staunt de Maand, jökt sick den’n Kopp un röppt di!
Marie!
Wihnacht an de See
Text und Musik: Dietmar O. Schmidt / Martin Korn
Ein Schneimann steiht an’n Strand un höllt Wacht,
is Wihnacht an de See!
Un de Maand schient an sin Ogen so sacht,
is Wihnacht an de See!
Hei is up Wacht an’n Heiligabend,
is Wihnacht an de See!
För all de Minschen an dat Meer
is Wihnacht an de See, is Wihnacht an de See!
De Wellen slagen anners as süss,
is Wihnacht an de See!
Un Möwenschriegen blifft hüt ut,
is Wihnacht an de See!
De Fischer, de führn hüt nich mir rut,
is Wihnacht an de See!
All’ Lüd hemm’ ehr’n Ankerplatz funnen,
is Wihnacht an de See, is Wihnacht an de See!
Refr.: Wihnacht, ja Wihnacht, lecht sik up’t Land,
is Wihnacht an de See!
Wihnacht, ja Wihnacht, för Kind, Fru un Mann,
nirgens so as an de See!
Wihnacht, ja Wihnacht, lecht sik up’t Land,
is Wihnacht an de See!
Wihnacht, ja Wihnacht, hest du dat erkannt,
an’n schönsten an de See!
Grotvadders Hawersack
Text und Musik: Dietmar O. Schmidt / Martin Korn
Refr.: Je öller, üm so döller, dat secht man woll so,
nu schnür noch eins dien Ranzen, hal den’n Hawersack rut!
Je öller, üm so döller un dorbie quietschvergnäucht
stäkt di de Hawer öftereins, diene Freud’ nie nich verbläucht!
tiedläbens nie nich verbläucht (letzte Zeile)
Dat Läben geiht so lang as geiht, fingt jeden Dach niech an.
Halst du dien oll Motorrad rut, denn ward di warm üm’t Hart.
Johrelang, uk in de Nacht, tausamen dörch’t Läben rahst,
nu hauch em wedder Läben in un giff man richtig Gas!
Nülich Abends wier wedder Danz, dat ganze Dörp bi’t fieern.
De ein het di dat woll andaun, ’ne richtig smucke Diern.
Dagelang, uk in de Nacht, hest du an se dacht,
dat haucht di wedder Läben in un dien Ogen lüchten sacht!
Ward di tau Hus dat all tau ing, denn riet doch fix eins ut!
Mallorca, Rom, wer weit wurhen, de Ierd is kugelrund.
Tietläbens, uk in de Nacht, ümmer dorvon drömt.
Un wenn’t blot üm de Husdör wier, oewer maken möts alleen!
ZSp.: Un kloppt denn eins de Sensenmann un will di tau sich hal’n,
denn sech em man: „So geiht dat nich, noch heff ik Schrot un Kurn.“
Wi sünd international
Text und Musik: Dietmar O. Schmidt / Martin Korn
Ein jedet Kind weit, de Geschicht’ liehrt,
in Troja geef dat so’n oll’ Pierd ut Holt.
Na ja, wat sall’t!
Dat Pierd bi uns in Troja,
dor kieken se nich schlicht, dat is echt!
Ganz weit* wech, in Köln an’ n Rhein,
dor gifft dat jede Menge Wein*.
Ja worum nich, oewer ik, ik bliff hier!
Denn bi uns in Kölln,
mit Doppel L, gifft dat Bier!
Refr.: Denn Troja, Köln un Käselow un uk dat lütte Rom,
dat allens gifft hier in Meck-Pomm.
Ja Troja, Köln un Käselow un uk dat lütte Rom,
dat allens gifft hier in Meck-Pomm.
Ortig sünd wi all tausamen un besünners fromm,
wi hemm ’nen Heilgenschien un ’nen Heiligendamm.
Drum kümmt uk keiner so fix an uns ran.
Blot dat Fasten klappt nich so,
wi fuddern giern in Speck un Käselow.
So’n Besserwisser ut de Stadt hett mi mal vertellt,
hei wier in Rom, dat is so ’ne Stadt von Welt,
mit Papst, ach nee wie schlau!
Rom gifft dat hier all lang
Un statt Papst hemm’ wi Pastorn sien Kauh!
Refr.: Denn Troja, Köln un Käselow…
Ja, Mäkelborg-Vörpommern is international!
Blot keine Bang, wat woanners gifft, gifft hier all lang!
Ja Troja, Köln un Käselow…
* weit: nd. eigentl. wiet
* Wein: nd. eigentl. Wien
WEITERE TEXTE:
Süchten
Text und Musik: Dietmar O. Schmidt / Martin Korn
Lop oewer’t kahle Land – Novemberdach,
mit Rauhriep oewerdeckt dat Land.
All’ns raucht, letzte Sünnenstrahln
schluck ik süchtig dal,
tau’n griepen nah, wedder entflog’n.
Wiedenböm sünd all stutzt – Novemberdach,
mi friert, Schudder ünner’t Hemd.
Sei di stahn an’n Horizont
wo dat Frühjohr bläucht,
tau’n griepen nah, wedder entflog’n.
He, Mai o Mai, Frühjohr sech mi,
sech mi, wann kümmt de Mai ?
Un Mai, Mai o Mai, groet uk sei von mi,
ik bruk juuch, sei un di – Mai!
Buch mi ein Füer – Novemberdach,
gifft mi denn‘ Rest, bün utgelaucht.
Doch de Flammen wassen,
kümmt Wärme in mi up,
tau’n griepen nah, wedder entflog’n.
Uns Lüd
Text und Musik: Dietmar O. Schmidt / Martin Korn
Kümmst du tau uns in’t Mäkelborger Land,
denn möst du weiten,för uns Oort sünd wi bekannt.
Af un an dor blifft de Klapp tau,
ja, wenn wi denken, seggen wi nix.
Doch hest du mal eins Schererie, bi’t Helpen sünd wi fix !
1. Dat sünd de Jungs ut Mäkelborger Land,…
2. Dat sünd de Dierns ut Mäkelborger Land,…
3. Dat sünd de Ollen ut Mäkelborger Land,…
4. So sünd de Lüd ut Mäkelborger Land,…
ierstmal mit de Rauh, un dor na mit Verstand.
Kam‘ sei uk mitunner sachten, bäder späder, doch mit Harten.
Wat nich is, kann noch warn un se weiten wat se will’n.
Kennst Du in Mäkelborg ne Diern,
denn gifft blot eins, dat Mäken hest du giern.
Ja, wenn sei lacht, denn lacht sei
un wenn sei schimpt ward‘ bannig lut.
Hett sei di denn wedder leif, ward sei uk dien Brut!
Middenmank de Jungs un Dierns sünd uk de Ollen,
de koenen vertell’n, de koenen wat ut de Taschen hal’n.
An de See de Schipper un de Buer up’n Land‘,
de räden mit di giern eins Platt, de weiten allerhand!
Urlaub up‘ n Buernhoff
Text und Musik: Dietmar O. Schmidt / Martin Korn
Ein Johr Arbeid is vörbi, mak de Dör tau hinner mi,
freuch mi up de frie Tiet, de ik nu heff.
Denk nich an de wiede Welt, ik führ rut för’n bäten Geld,
blot’n Klacks, schon bün ik up’n Land.
Wecken deit mi hier de Hahn, hür kein Auto, keine Bahn,
Heff blot Wald un Wischen för de Dör.
Un denn ierst de Frühstücksdisch, wat dor steiht, is bannig frisch,
dat Ei grad fief Minuten olt.
Ik mak Urlaub up’n Buernhoff,
dat Auto, dat blifft hüt in‘ Stall.
Bäder is dörch Schiet tau gahn
as bi Rot in‘ Stau tau stahn,
ik möt rut, ik mak Urlaub up’n Land!
Nich blot Kinner maken Mist, wo de Luft an’n klorsten is,
koen‘ sei spälen, mang de Dierer, wat sei will’n.
De Computer blifft tau Hus, de hier spälen will’n gahn rut,
mitunner ward dat uk mal düchdig spät.
Dat is Urlaub up’n Buernhoff,
dat Auto, dat blifft hüt in’n Stall.
Bäder is dörch Schiet tau gahn
as bi Rot in‘ Stau tau stahn,
ik möt rut, ik mak Urlaub up’n Land!
Wisst du uk eins rieden gahn, morgens mit’n Hahn upstahn,
frischet Heu einmal rüken, einmal spür’n.
Ward di uk de Stadt tauväl, hal di wat för Geist un Seel‘,
Führ rut, mak Urlaub up’n Land !
Mak mal Urlaub up’n Buernhoff,
dat Auto, dat blifft hüt in’n Stall.
Bäder is dörch Schiet tau gahn
as bi Rot in‘ Stau tau stahn,
ik möt rut, ik mak Urlaub up’n Land!
Boddermelk-Blues
Text und Musik: Dietmar O. Schmidt / Martin Korn
Miene Frau, de is tau dick, ik hür dat jeden Dach.
Recht hett sei, doch sech ik ehr dat,
gifft dat groden Krach…
Minsch, hal ’ne Boddermelk rut
un geiht sei rin in dien Schnut.
Hal de Boddermelk rut un sing den‘ Boddermelk-Blues,
den‘ Boddermelk-Blues.
Kam ik mal eins spät na Hus, wedder tau lang kloent,
dorbi uk noch ein‘ tauväl hat,
dat de Kopp nu droent…
Hal ik ’ne Boddermelk rut
un geiht sei rin in mien Schnut.
Ik hal de Boddermelk rut un sing den‘ Boddermelk-Blues,
den‘ Boddermelk-Blues.
Kann ik nich so as ik will un will sei dat ik sall,
denn näm ik miene Boddermelk
schon gifft dat ’nen Knall…
Ik hal ’ne Boddermelk rut
un geiht sei rin in mien Schnut.
Ik hal de Boddermelk rut un sing den‘ Boddermelk-Blues,
den‘ Boddermelk-Blues.
Nu sech mi nich, wi von de Küst, kenn‘ blot Alhohol!
Boddermelk kümmt von de Kauh,
null Prozent, tau’n Wohl…
Ik hal ’ne Boddermelk rut
un geiht sei rin in mien Schnut.
Ik hal de Boddermelk rut un sing den‘ Boddermelk-Blues,
den‘ Boddermelk-Blues.
Stormgebruus
Text und Musik: Dietmar O. Schmidt / Martin Korn
Bün ik mal wedder na langer Tied
tau Hus bi mi an de See,
schlap ik mi ut un dröm uk een‘ Drom,
wat ik hier all erlääft.
Doch mit …
Stormgebruus as de See !
Stormgebruus achtern de Dün‘ !
Stormgebruus licht in de Luft,
mit Stormgebruus schlöcht de Tied.
De Gedanken hing’n tröch bet tau‘ Kinnertied,
all ehr Deipen un Högen.
Sandburg bugen, Indianer spälen,
un de ierste Leif up de Brügg.
Wier wi …
Gah ik bi Storm gegen barstende Luft,
weik ik dörch bet up de Hut.
Räd mit de Lüd wat all passiert,
Alarm för de Küst‘, Wader un Strand.
Heff ik …
Heff wedder uptankt mien Körper un Seel‘,
stah wedder grad so middenmank.
Jede Tied brukt ehr Tied Läben tau läben,
Stah up de Dün‘ un blifft mien tau Hus!
Is doch …
Dat Würderbauk
Text und Musik: Dietmar O. Schmidt / Martin Korn
In der deutschen Sprache gibt es Wörter, die müssten anders heißen,
den größten Ärger gibt es wohl, sagt man : „Ist das ’ne Schei…“
Schad‘, dat dat nich so geiht, doch wi,wi weiten wat.
Geiht‘ gor nich mihr anners, denn geiht dat blot up Platt.
Anschäten, koen‘ wi dortau seggen.
Klingt wat nich gaud, denn seggen wi dat up Platt.
Einmal die Kinder wieder quängeln, kommt Mutter fix in Rage.
„Mein Kind, wenn das noch lang so geht, dann gibt’s was auf den Ar…“
Oewer sowat secht man nich, dat sal’n de Görn nich liern.
Drüm seggen wi Moors dortau, dat kann nu jeder hürn.
Moors, Moors, …
Wir war’n auch mal in Bayern und hatten großen Durst.
Der Fischkopp nimmt gern Köm zum Bier, der Bayer seine Wurscht.
De Wirtslüd wiern verdattert, sei fing’n schon an tau stoen‘,
dor gifft dat blot Likör vom Ei, un keinen Klötenkoem.
Klötenkoem, dat is Likör vom Ei!
Klingt …
Vulldamp
Text und Musik: Dietmar O. Schmidt / Martin Korn
Ein Läben lang wier Klaus mit Vulldamp bi de Bahn,
Mandach bet Sünndach, Güstrow – Rostock oewer Schwaan.
Jeden Morgen nähm hei de Schüpp in de Hand,
för siene olle Lok hölt hei dat Füer in Brand.
Ein Läben lang möckt hei Damp bi de Bahn.
Ein Läben lang Damp, bi de Bahn.
Af un an seih ik em uk hüt noch bi de Bahn,
denn steiht hei vör de Lok un will so giern eins führn.
Doch hüt geiht dat blot mit Strom, Kahlen gifft nich mihr.
Denkt hei so an de olle Tied, ward em dat Hart so schwer.
Wochenends besäuken siene Enkel em tau Hus
un Klaus halt för de Kinner de Speelsaken rut,
ne grode schwarte Lok as dormals bi de Bahn.
Klaus stoppt siene Piep un möckt dat Füer an.
HUGO – mien Trabbi –
Text und Musik: Dietmar O. Schmidt / Martin Korn
Föfteihn Johr, Wartetied ! Lütt Kierl ut Papp‘, oewer grient.
Räder har hei, uk’n Dach, Utpuff, Lenker, Handschaufach.
Lähn mi tröch in dienen Schot, Sucht na di – riesengrod,
… all blot wägen di …
Stark as sössuntwintig Pier, Fauder in‘ Reservetank,
barchup un dal un nich tau fix, fief Kinner up’n Hinnersitz.
Funken krupen, Motorpann, de Warktügschrank hüng achtern an,
… all blot wägen di …
Schiet up Chrom, up Lack un Ledder, weit de annern sünd woll bäder.
Diene Treu‘, mien Leif dortau, verdeint hest sei, dien Vörstandsrauh.
Hest mi argert noch un noch, oewer trurig bün ik doch,
… all blot wägen di …
Triene
Text und Musik: Dietmar O. Schmidt / Martin Korn
De Ogen, sünd sei brun odder blaach, egal,
ehr Beinen kort odder lang ?
Dat Hor, is dat schwart odder blond, egal,
weicht in‘ Wind odder weicht nich ?
Heff ik Bukweihdaach …
Dröcht sei Jeans odder leiwer een Kleed, egal,
denn‘ Pulli glöf ik tau ing ?
Hett sei ’n Vagel odder een Hund, egal,
twei Kinner odder blot een ?
Heff ik Bukweihdaach …
Doch von hier möt sei sien,
ehr Hart an‘ rechten Plack.
Ogen so klor, deip as uns Seen,
stark wi de Böm, klauk, bannig schön,
doch von hier möt sei sien !
Heff wedder de ganze Nacht nich slapen künnt,
mien Unrauh is Fauder för Bazillen.
Kiek morgens in‘ Speigel un geföhl mi nich,
dat Frühstück is hüt nich mien Fall.
Heff ik Bukweihdaach …
Ward sei dor sien, wenn ik sei bruk, ganz dull,
reikt de Maut ehr tau wedderstahn ?
Is dat Leif odder blot een Kortenhus ?
Heff Bukweihdaach, ünner un baben !
Heff ik Bukweihdaach …
De Trekkerführer
Text und Musik: Dietmar O. Schmidt / Martin Korn
De allergröttste Treckerführer, dat is unsen Bert,
doch wenn hei mal eins rieden will, sitt hei verkihrt up’t Pierd.
Hei schruft un dreicht an‘ Saddel rüm, söcht woll den‘ Rückwärtsgang,
hei kann nich glöben, dat so’n Pierd nich tröchnoors lopen kann.
Bert, Bert, Bert wat mökst du blot,
fat nich dat Pierd an‘ Stiert!
Wenn du doran noch duller treckst,
denn peerd dat Pierd verkihrt!
Nu geiht dat los, hei gifft em Spor’n, dinkt dorbie blot an’t Gas,
dat Pierd is völlig upgedreicht, schlööcht ut, springt, is in Rage.
Doch bauts, dor lecht hei unner mang un künnt noch gor nich faten,
hei is mit eins platternatt, dat Pierd hett Öl aflaten.
So’n echtet Pierd, dat is nix wiert, wenn man’t nich richtig führt.
Führt man ein Pierd an den‘ Stiert, denn peerd dat Pierd verkihrt!
As uns’n Bert dat Mallör passiert, segg’n väl tau’n Pierd blot – „Nee“!
Wenn hüt nu jeder Trecker führt, sünd de Pierd woll einst passee!
Hür mi tau
Text und Musik: Dietmar O. Schmidt / Martin Korn
Hür mi tau, hür mi tau,
kam mal her, lat di uk mal wedder seihn.
Hür mi tau, hür mi tau,
kam mal vörbi, ik bün nich giern allein!
Du büst nu all ne Tiedlang wech, woanners dien tau Hus,
doch bläben is dien Hart un mien Verlangen,
na diene Oort, na dien Verstand, hest noch ne Trän för mi?
Mäkelborg blifft doch dien Heimatland!
Hier kannst du mit mi räden wie dien Schnawel wossen is,
dien Kummer wäg’n miener uk afladen.
Ik fraach nich lang worüm, woans, hier geiht dat nich üm’t Geld,
wierst du hier, wier dat gaud, „Hallo mien Fründ“!
Ik freuch mi dat‘ di gäben deit mang all de välen Lüd,
dat du deist, wat du daun wisst, öftermal uk mööst.
Kam nich ünner de Roe‘, sei weigen bannig schwer,
kam bald wedder, kiek wedder bi mi in!
*Roe‘ – Räder
Wedder na Hus
Text und Musik: B. Mende / Arrangement: Ossenkopp
Wi führ’n so af un an mit uns’n Fidelkram,
von Uurt tau Uurt dörcht plattdüütsche Land.
Tau’n Klöddern un Vertellen, tau’n Fiedeln un tau’n Späl’n,
tau’n Tüdeln, Düsen, Harten tau verdreihn.
Ja, dat is uns Plesier, wat willn wi noch mihr?
Na so’n Trip, dor sünd wi quietschfidel.
Denn geiht dat wedder na Hus,
schön wier’t bi juch,
doch irgendwat, dat treckt uns wedder los.
Sünd wi uk giern mal up Tour,
geiht dat wedder stur
tröch tau Mudder, Hus un Hof, dörch’t Land!
So hemm‘ wi väl all sein un männig Mädelein,
hett huult un blaart, wenn wi wedder führ’n.
Denn seggen wi: „Ach wat! Wovon kümmt denn dat?“
Un weiten, dat dat kümmt von uns’n Platt.
Twei Hasselnoet
Text: U. Kurz / Musik: Dietmar O. Schmidt
Twei Ogen brun as Hasselnoet
hebb’n mi hypnotisiert.
Sei sehgen mi so eigen an,
dor wiert üm mi passiert.
Sei löten mi nu nich mihr los,
wull’n mi nich ut den’n Sinn,
dat ik in de brun Hasselnoet
keek ümmer wedder rin.
Wat mi verspröck dit Ogenpoor
von hasselnoetbrun Klür,
dat wohrte einen Sommer lang
un brennte heit as Füer.
Un wenn de Harwst kümmt in dat Land,
ward riep de Frucht an’n Boom.
Denn denk ik an twei Haselnoet
un mienen Sommerdroom.